Tomasz Tkaczuk po raz trzeci reprezentantem Polski na Mistrzostwach Świata!

Tomasz Tkaczuk po raz kolejny wystartował w Mistrzostwach Świata World Masters Orienteering Championships 2021 i pomimo problemów zdrowotnych, tradycyjnie walczył o każdą sekundę oraz jak najwyższe miejsca . Sukces był całkiem blisko, więc wypada tylko trzymać kciuki za zdrowie Tomka. Następnym razem liczymy na powrót z medalami!

Oto relacja Tomasza:

„

Za mną moje trzecie Mistrzostwa Świata Mastersów w Biegach na Orientacje. Do perypetii zdrowotnych, które miałem przez ostatnie miesiące, na miejscu doszło kolejne, nie mniej cieszę się bardzo, że z każdym dniem było lepiej, wszystkie biegi udało mi się dokończyć i do kraju wróciłem zdrowszy niż z niego wyjechałem

Po raz kolejny poziom organizacyjny tej imprezy był wyśmienity. Logistyka, trasy, teren – wszystko to sprawiało, że uczestnicy mogli odczuć, że są na wyjątkowych zawodach. To wrażenie potęgowane było jeszcze możliwością rywalizacji z takimi zawodnikami jak np. Norweg Oystein Kvaal Osterbo. Na idealnym obrazku była według mnie jednak rysa. Ukrop i brak odpowiedniej reakcji na niego. Owszem, były kurtyny wodne, wiatraki, parasole, dodatkowe punkty z wodą itd. Wypuszczanie jednak osób w południe na otwartą lub półotwartą przestrzeń przy ponad 33 stopni C chwilami zamieniało się w walkę o uniknięcie udaru/odwodnienia niż zawody sportowe.

Sportowo – we wszystkich trzech konkurencjach zakwalifikowałem się do finałów A. Oba biegi eliminacyjne, do sprintu i leśne były naprawdę przyzwoite w moim wykonaniu. Niestety we wszystkich finałach wyszły braki w tegorocznych przygotowaniach. Głównie brak mapy ale także fizycznie byłem znacznie słabiej przygotowany niż w Danii czy Estonii. Ostatecznie – 7 miejsce na sprincie i 18 w middlu to identyczne wyniki jak 3 lata temu w Kopenhadze. W klasyku zająłem najlepsze do tej pory na tym dystansie – 15ste miejsce. Oczywiście pozostaje niedosyt bo przy okrojonej stawce zawodników (COVID-19), medal w sprincie i pierwsze 10 tki w biegach leśnych były osiągalne.

Z pozytywów – pomimo przeszkód udało się wystartować, przekonałem się, że w sprincie dystans do czołówki dla mnie (i dla innych Polaków) nie jest duży. W lesie od ostatnich mistrzostw poprawiłem nawigacje a tempo i jakość z longa utrzymywana przez większość trasy mocno mnie podbudowały na kolejne starty.

Dziękuję za super atmosferę i wspieranie się wzajemnie całej naszej 20 osobowej reprezentacji. W szczególności dla super teamu, z którym spędziłem pobyt na Węgrzech i który pomógł mi stanąć na nogi i wystartować na sprincie!